Προληπτικά μέτρα για
την αντιμετώπιση της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων σε συνθήκες καύσωνα
Σε
συνθήκες καύσωνα οι εργαζόμενοι
καταπονούνται περισσότερο από κάθε άλλον. Αυτό συμβαίνει διότι ανάλογα με το
είδος της εργασίας τους είναι υποχρεωμένοι να μετακινούνται ή να παραμένουν σε
χώρους στους οποίους όταν δεν πληρούνται ορισμένες βασικές προϋποθέσεις
προκύπτει σημαντική επιβάρυνση.
1. Προσοχή στις ευάλωτες ομάδες
Όλοι
οι εργαζόμενοι καταπονούνται
θερμικά. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει ωστόσο να δίδεται σε αυτούς
που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου,
με ιδιαίτερα προβλήματα υγείας όπως: καρδιοπαθείς, πνευμονοπαθείς,
εγκυμονούσες, εργαζόμενοι με γενικά νοσήματα όπως σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, διαταραχές της
ηπατικής λειτουργίας, διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδούς, διαταραχές της
αρτηριακής πίεσης, αναιμία, ψυχικά νοσήματα,
καθώς και εκείνοι που λαμβάνουν κάποιες
κατηγορίες φαρμάκων όπως διουρητικά, αντιδιαβητικά κ.α. Στα πιο πάνω θα πρέπει να προστεθεί και η παχυσαρκία (30% περισσότερο του προβλεπόμενου ιδανικού
βάρους). Η ένταξη στις παραπάνω ομάδες γίνεται από τον Γιατρό Εργασίας της
επιχείρησης ή (στις περιπτώσεις που δεν προβλέπεται η απασχόληση Γιατρού
Εργασίας) με ιατρική βεβαίωση που προσκομίζει ο ίδιος ο εργαζόμενος.
2.
Κατάλληλα οργανωτικά μέτρα
Ιδιαίτερη
προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα οργανωτικά μέτρα κατά τις ημέρες του καύσωνα, τα οποία
συνίστανται στα ακόλουθα :
1. Δημιουργία διαλειμμάτων κατάλληλης
διάρκειας για την μείωση της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων.
2. Διαμόρφωση χώρων κατάλληλα
κλιματισμένων για ανάπαυση.
3. Παροχή στους εργαζόμενους πόσιμου δροσερού νερού (10ο
C – 15ο
C)
4.
Προγραμματισμός
των εργασιών που καταπονούν θερμικά, εκτός θερμοκρασιών αιχμών.
5.
Μείωση
της απασχόλησης σε ιδιαίτερα επιβαρημένους θερμικά χώρους όπως μηχανοστάσια,
χυτήρια, υαλουργίες, κεραμοποιίες, ναυπηγικές εργασίες, μαγειρεία κ.ά. από ώρες 12.00-15.00.
6.
Μείωση
των ιδιαιτέρως βαρέων εργασιών, όπως η χειρωνακτική διακίνηση βαρέων φορτίων, οικοδομικές εργασίες κατά τις ώρες της θερμοκρασιακής αιχμής.
3.
Υπαίθριες εργασίες
Ειδικά για
όσους εργάζονται σε υπαίθριες εργασίες που είναι και οι πλέον εκτεθειμένοι πρέπει να λαμβάνονται τα εξής μέτρα :
1.
Χορήγηση και χρήση κατάλληλου καλύμματος κεφαλής.
2.
Χορήγηση πόσιμου δροσερού νερού (10ο C – 15ο C).
3.
Διαμόρφωση σκιερού μέρους για
διαλείμματα.
4.
Κατασκευή στεγάστρων όπου είναι εφικτό για την εκτέλεση εργασιών.
5.
Προγραμματισμός των εργασιών έτσι ώστε οι κοπιαστικότερες εξ αυτών να
γίνονται τις ώρες που οι θερμοκρασίες
είναι χαμηλότερες.
6.
Μείωση της απασχόλησης σε υπαίθριες εργασίες από τις 12.00-15.00
4.
Τεχνικές βελτιώσεις
· Απαγωγή του θερμού αέρα και των ρύπων στο
πλησιέστερο δυνατόν σημείο προς την πηγή δημιουργίας τους για να μην διαχέονται
ανεξέλεγκτα στο χώρο δουλειάς.
· Επαρκής γενικός εξαερισμός με εγκατάσταση
ανεμιστήρων στα ψηλά σημεία των αιθουσών και αερισμό ζωνών εργασίας με
φυγοκεντρικούς ανεμιστήρες.
· Επαρκής ανανέωση του αέρα των χώρων
εργασίας, όπου απαιτείται από τις συνθήκες παραγωγής με προσαγωγή νωπού αέρα
και σύγχρονη απαγωγή του αέρα του χώρου
εργασίας.
· Επιθυμητή είναι η ύπαρξη κλιματισμού.
5. Ετοιμότητα
Ο εργοδότης σε συνεργασία με τον Γιατρό Εργασίας, τον Τεχνικό ασφαλείας και την Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας όπου αυτή
υπάρχει ή τον εκπρόσωπο των εργαζομένων
όταν δεν υπάρχει Επιτροπή ΥΑΕ, οφείλουν να έχουν σχέδιο στο οποίο να
εξειδικεύονται τα οργανωτικά και τεχνικά μέτρα που παίρνει η επιχείρηση με
στόχο την μείωση της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων.
6. Έλεγχοι
Επιβάλλεται η διενέργεια προληπτικών
ελέγχων από τους Επιθεωρητές Εργασίας
για την επίβλεψη της εφαρμογής των μέτρων που αφορούν στα μέτρα αντιμετώπισης
της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων.
7. Σχετικό
θεσμικό πλαίσιο
·
Ν. 3850/2010
·
Π.Δ. 305/96
·
Π.Δ. 16/1996
·
Εγκύκλιοι
ΣΕΠΕ
·
ΣΣΕ
·
Διαιτητικές Αποφάσεις
·
Κανονισμοί Εργασίας
